"… Ne zaman bu topraklarla, Türklükle, azınlık olmakla ilgili bir tartışma açılsa bu yüzden mi en sonunda kekre bir tat kalıyordu damağında? Herkes meseleye bildiği çerçeveden yaklaşır, oysa Batı Trakya hiçbir çerçeveye sığmazdı. Önyargılarla, ezberlerle, kalın kalın kitapların uzun uzadıya dipnotlarıyla kuşatıldığında biraz da yadırgadığı bir his doluşurdu Türkan’ın içine. Neresinden çıktığını bilmediği bir sahiplenişle 'Öyle değil işte, siz bilmiyorsunuz' diye atılası gelir, sonra içindeki o kekeme his boğazına tıkanırdı. Susunca en çok tarlalar gelirdi gözlerinin önüne, çardaklar, pastal odaları…"

Bu hikâye, Gümülcine’de bir azınlık kütüphanesinde görevli gencin,

“Sizi anlatan yeni bir roman var mı?” diye sorulduğunda, buna yanıt

dahi veremeden raflara bakıp kalışına yazıldı. Batı Trakya’nın ve kızanlarının anlatısız bugününe küçük bir kapı aralayabilmek düşüyle… Komşu Kapı, Duygu Bayar Ekren’in ilk romanı.