Refahyol dönemindeki birtakım uygulamalar -Başbakan Erbakan’ın ilk yurtdışı seyahatlerini Müslüman ülkelere yapması, Başbakanlık Konutu’nda din adamlarına iftar yemeği verilmesi, Kudüs Gecesi, 

bazı Refah Partili milletvekillerinin ya da başbakanın söylemleri- 

hem askeri hem toplumun bir kesimini kaygılandırdı. 

Sincan’da yürüyen tanklar, rejimi vesayet altında tutan anlayışın demokrasiye “ince” ayarıydı. Genelkurmay, irtica tehlikesini, 

PKK gibi öncelikli tehdit olarak değerlendirdi ve Refahyol’u 

hedef alan brifingler düzenledi. Gazeteler “Bu defa işi silahsız kuvvetler halletsin”, “Ordudan son ihtar”, “Gerekirse silah bile kullanırız” manşetleriyle çıktı. 

MİT’in altyapısını hazırladığı 28 Şubat 1997 tarihli MGK toplantısı, hükümet için sonun başlangıcı oldu. 28 Şubat Kararları’nın takibi amacıyla, Genelkurmay bünyesinde Batı Çalışma Grubu kuruldu. Herkes fişlendi; eylem planları devreye girdi. Başbakan Necmettin Erbakan 28 Şubat Kararları’na imza attıktan üç ay sonra istifa etmek zorunda kaldı. Refahyol hükümeti devrildi. 

Usta gazeteci Nazlı Ilıcak, “Amacım, 28 Şubat sürecinde yaşananlar hakkında bilgi vermenin yanı sıra, medyanın tavrını da gözler önüne sermek. Bu kitap, genç nesiller ders alsın, demokrasilerde er geç halkın iradesinin galebe çaldığını görsün diye yazıldı” diyor. 

Demokrasiye İnce Ayar, 28 Şubat sürecini öncesi ve sonrasıyla ele alıyor. Özellikle süreçte medyanın rolü üzerinde duruyor. Dönemin gazete manşetleriyle de zenginleşen kitap, arşiv çalışması niteliği de taşıyor.